To zamierzone i wykorzystujące przewagę sił działanie, skierowane przeciwko bliskiej osobie, które narusza jej prawa i dobra osobiste, powodujące psychiczne lub fizyczne cierpienie.
Czy zdarza się, że ktoś bliski:
- popycha Cię, policzkuje, uderza, szarpie?
- traktuje Cię w sposób, który Cię rani?
- obrzuca Cię obelgami, wyzwiskami?
- zmusza Cię do robienia rzeczy, które są poniżające?
- nie pozwala Ci widywać się z przyjaciółmi i rodziną?
- grozi, że Cię zabije lub zrobi Ci krzywdę?
- zabiera Ci pieniądze, każe o nie prosić?
- niszczy Twoją własność?
Jeżeli choć na jedno pytanie odpowiedziałaś twierdząco, istnieje duże prawdopodobieństwo, że doznajesz przemocy w rodzinie.
Zastanów się, czy czujesz się bezpieczna w swoim domu. Spróbuj porozmawiać z kimś zaufanym o tym, co dzieje się w Twojej rodzinie.
Szukaj pomocy!!! Nie jesteś sama!!!
Wiele osób, podobnie jak Ty, doznaje przemocy w swoim domu. Nie mówią o tym, bo się boją i wstydzą. Często też czują się winne za zaistniałą sytuację.
- Przemoc nie skończy się sama. Pierwszym krokiem do jej przerwania jest przełamanie izolacji i milczenia,
- Nikt nie ma prawa bić i poniżać kogokolwiek bez względu na to, co zrobił czy powiedział.
- Nie trzeba mieć siniaków i złamanych kości, aby być ofiarą przemocy domowej. Poniżanie i obelgi bolą tak samo jak bicie.
- Nawet po wielu latach kobieta może przerwać przemoc. Nigdy nie jest za późno, aby powiedzieć NIE!
- Uzależnienie od alkoholu nie zwalnia od odpowiedzialności za czyny. Należy karać sprawcę przemocy i leczyć jego chorobę.
- Przemoc domowa zdarza się we wszystkich grupach społecznych niezależnie od poziomu wykształcenia i sytuacji ekonomicznej.
Nic nie usprawiedliwia przemocy!!!
Przemoc domowa wyrządza dzieciom wiele poważnych szkód zarówno fizycznych, jak i psychicznych.
- Strach i niepokój – obawa o zdrowie i życie swoich rodziców, a także o własne,
- Poczucie winy – dzieci myślą, że są przyczyną agresywnego zachowania swoich rodziców,
- Ambiwalencja uczuć – odczuwanie zarówno miłości, jak i nienawiści do rodzica, który stosuje przemoc,
- Brak zaufania – trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami,
- Agresywność – wiele dzieci odreagowuje agresją to, co dzieje się w ich domach,
- Bierność – uleganie wszelkim prośbą, wpływom i naciskom ze strony otoczenia,
- Kłopoty w szkole – trudności z nauką, wagarowanie,
- Smutek – dziecko czuje się przygniecione ciężarem swojej bezradności wobec przemocy w domu,
- Opóźniony rozwój – dzieci, bez właściwej opieki, rozwijają się gorzej od swoich rówieśników,
- Zaburzenia mowy – konsekwencja życia w ciągłym stresie,
- Dolegliwości związane ze stresem – dolegliwości somatyczne, takie jak bóle głowy i żołądka, moczenie nocne,
- Urazy fizyczne – doznane w wyniku przemocy.
Twoje dziecko ma prawo do życia i rozwoju w domu wolnym od przemocy!!!
Bezpieczeństwo
Mój dom jest azylem bezpieczeństwa. Moja rodzina chroni mnie przed bólem i cierpieniem.
Szacunek
Moja rodzina szanuje moje prawa.
Moje potrzeby są równie ważne, jak potrzeby innych członków rodziny.
Wzajemnie szanujemy swoje poglądy i decyzje.
Zaufanie
W mojej rodzinie jest miejsce na wspólne dzielenie się radościami i troskami.
Odpowiedzialność
Wspólnie ponosimy konsekwencje naszych decyzji – zarówno dobrych, jak i złych. W kłopotach i troskach możemy na siebie liczyć.
Partnerstwo ekonomiczne
Wspólnie gospodarujemy budżetem domowym Praca w domu jest równie ważna, jak zarobkowa.
Przede wszystkim – powiedzieć NIE. NIE jesteś bezradna. Przemoc w domu NIE jest czymś normalnym. NIE bądź bierna – bierność prowadzi do nasilenia przemocy.
Przemoc domowa na pewno nie skończy się sama, to od Ciebie zależy, czy zostanie przerwana.
Oferujemy pomoc specjalistów:
- psychologa,
- prawnika,
- pracownika socjalnego,
- specjalistów pracy z rodziną.
Jeżeli uważasz, że przemoc domowa dotyka również Ciebie – zgłoś się do nas!!!